Programowanie CNC, czyli tworzenie kodów sterujących działaniem obrabiarek numerycznych, to dziś jeden z najważniejszych filarów nowoczesnej produkcji. W ciągu ostatnich 20 lat pracy w branży obróbki metali obserwuję, jak z ręcznie wpisywanych linijek G-code’u przeszliśmy do zautomatyzowanych systemów CAM, które w kilka kliknięć przygotowują precyzyjne ścieżki narzędzi. Ta ewolucja nie tylko usprawnia procesy wytwórcze, ale też otwiera drogę do pełnej automatyzacji, w której istotną rolę odgrywa sztuczna inteligencja – dzięki niej programy potrafią samodzielnie optymalizować parametry skrawania czy przewidywać zużycie narzędzi. Właśnie dlatego programowanie CNC to klucz do utrzymania konkurencyjności w erze Przemysłu 4.0 i 5.0, gdzie precyzja, efektywność i szybka adaptacja do zmieniających się potrzeb rynku stanowią o sukcesie każdej firmy produkcyjnej.
Na czym polega programowanie CNC i dlaczego jest tak ważne?
Definicja i krótka historia
Programowanie CNC (Computer Numerical Control) to proces tworzenia instrukcji, które definiują ruchy narzędzi i parametry obróbki na sterowanych numerycznie maszynach – takich jak frezarki, tokarki czy centra obróbcze. Istotą tego procesu jest przygotowanie kodu (najczęściej w formacie G-code i M-code), który komputerowo steruje działaniem obrabiarki.
- G-code odpowiada zwykle za ruchy robocze (np. G0, G1, G2, G3), prędkości, posuwy czy zmiany narzędzi.
- M-code reguluje dodatkowe funkcje maszyny (jak włączanie chłodzenia czy zatrzymanie pracy wrzeciona).
Początki programowania CNC sięgają lat 50. i 60., kiedy to pierwsze maszyny numeryczne powstawały głównie z myślą o przemyśle lotniczym. Kodowanie odbywało się wówczas na kartach perforowanych i wymagało bardzo precyzyjnej wiedzy. Z czasem wprowadzono systemy CAM (Computer-Aided Manufacturing), które zautomatyzowały generowanie G-code’u na podstawie modeli 3D. Dzięki temu osoby bez typowo „informatycznego” wykształcenia również mogą tworzyć zaawansowane programy obróbcze.
Rola w przemyśle (Przemysł 4.0 i Przemysł 5.0)
Współczesny przemysł intensywnie zmierza w kierunku pełnej integracji systemów, co określane jest jako Przemysł 4.0, a w dalszej perspektywie – Przemysł 5.0. To właśnie programowanie CNC stanowi tu fundament automatyzacji i cyfryzacji, ponieważ:
- Umożliwia przejście od maszyn konwencjonalnych do systemów w pełni zintegrowanych – dzięki czemu linie produkcyjne mogą wymieniać dane w czasie rzeczywistym, a operatorzy mają wgląd w każdy etap obróbki.
- Wspiera rozwój zaawansowanych linii produkcyjnych i robotyzacji – maszyny CNC wyposażone w czujniki i moduły komunikacyjne mogą współpracować z robotami, systemami magazynowymi i aplikacjami klasy MES (Manufacturing Execution System), zapewniając szybszą realizację zleceń i minimalizację strat.
- Otwiera drogę do inteligentnej analityki – dane z czujników i programów CNC zasilają systemy sztucznej inteligencji, które na bieżąco optymalizują parametry obróbki, przewidują awarie i zwiększają wydajność.
W roku 2025 znaczenie programowania CNC dodatkowo rośnie, ponieważ powszechne stają się nie tylko wieloosiowe maszyny, ale też platformy chmurowe, cyfrowe bliźniaki i roboty współpracujące (tzw. koboty). Dzięki tym rozwiązaniom firmy mogą łatwiej skalować produkcję, dopasowywać się do potrzeb rynku i oferować klientom szybką personalizację produktów. W efekcie programowanie CNC przestaje być wyłącznie techniczną umiejętnością, a staje się strategicznym narzędziem biznesowym, decydującym o konkurencyjności w erze w pełni zautomatyzowanego przemysłu.
Podstawy programowania CNC – od G-code po systemy CAM

Ręczne programowanie (G-code)
Pierwszym etapem w nauce programowania CNC jest zrozumienie podstaw G-code, czyli zestawu komend określających ruchy narzędzi i sposób obróbki. Do najczęściej używanych poleceń należą:
- G0 – szybki ruch w osi X, Y lub Z bez obróbki;
- G1 – ruch z zadaną prędkością posuwu w celu skrawania materiału;
- G2/G3 – interpolacja kołowa (ruch po łuku) w prawo (G2) lub w lewo (G3);
- G17, G18, G19 – płaszczyzny obróbki (XY, XZ, YZ);
- M3, M5 – włączenie i wyłączenie wrzeciona;
- M8, M9 – włączenie i wyłączenie chłodzenia.
Ręczne wprowadzanie kodu daje pełną kontrolę nad ruchami maszyny, ale wymaga precyzji i dbałości o szczegóły. Typowe błędy, na które trzeba uważać:
- Złe ustawienie punktu zerowego (zero offset) – prowadzi do kolizji narzędzia z materiałem lub uchwytem.
- Nieprawidłowe parametry posuwu i obrotów (feed & speed) – może skutkować nadmiernym zużyciem narzędzi lub słabą jakością powierzchni.
- Brak synchronizacji osi – użycie niewłaściwych komend G lub M w złej kolejności może skończyć się błędami w ścieżce obróbki.
Mimo że ręczne pisanie G-code’u jest czasochłonne, stanowi doskonałą podstawę do zrozumienia działania maszyn CNC. Pozwala także szybciej diagnozować problemy, które mogą pojawić się w bardziej zautomatyzowanych procesach.
Systemy CAM
Wraz z rozwojem technologii wiele zadań związanych z generowaniem G-code zostało zautomatyzowanych dzięki oprogramowaniu CAM (Computer-Aided Manufacturing). Oto, jak CAM upraszcza i przyspiesza tworzenie kodu:
- Integracja z CAD – modele 3D projektowane w programach CAD można w prosty sposób eksportować do CAM, unikając potrzeby ręcznego pisania sekwencji ruchów.
- Automatyczna analiza ścieżek – na podstawie bryły detalu i geometrii narzędzia system CAM sam wylicza optymalne trajektorie skrawania.
- Symulacje i weryfikacja – jeszcze przed uruchomieniem maszyny można zasymulować obróbkę, wykryć kolizje czy błędy i poprawić je bez ryzyka uszkodzenia sprzętu.
Dzięki temu operatorzy i inżynierowie mogą skupić się na doborze odpowiednich parametrów obróbki (posuwy, prędkości, strategia skrawania), zamiast mozolnie tworzyć sekwencję kodu. Systemy CAM często dysponują bibliotekami materiałów i narzędzi, co dodatkowo skraca czas przygotowania produkcji i pomaga uniknąć błędów.
Wpływ doświadczenia na jakość kodu
Choć systemy CAM i gotowe biblioteki znacznie ułatwiają proces, praktyczne umiejętności programisty CNC pozostają kluczowe dla osiągnięcia najlepszych rezultatów. To właśnie doświadczenie decyduje o:
- Świadomym doborze parametrów skrawania – automatyczne sugestie to jedno, ale zrozumienie zachowania konkretnego materiału i narzędzia w rzeczywistych warunkach pozwala uniknąć problemów z jakością czy wydajnością.
- Optymalizacji ścieżek – doświadczony programista potrafi wybrać najbardziej efektywną strategię obróbki (np. trójosiową, cztero- czy pięcioosiową), skracając czas cyklu.
- Minimalizacji ryzyka awarii – wiedza o limitach maszyny, wytrzymałości narzędzi i błędach, jakie mogą się pojawić w trudnych warunkach (np. przy wysokich prędkościach, złożonych formach) przekłada się bezpośrednio na bezpieczną pracę i mniejsze koszty.
Podsumowując, choć automatyzacja i systemy CAM znacząco ułatwiają i przyspieszają programowanie CNC, to solidne fundamenty w ręcznym pisaniu G-code’u i dogłębne zrozumienie procesu obróbki są nieocenione. Właśnie te umiejętności pozwalają w pełni wykorzystać możliwości współczesnych maszyn oraz uniknąć kosztownych błędów.

Programowanie frezarek CNC
Główne różnice między frezowaniem 3-osiowym a wieloosiowym (4D, 5D)
Frezarki CNC występują w wielu konfiguracjach – od prostych maszyn 3-osiowych, w których ruch odbywa się w płaszczyznach X, Y oraz Z, po wieloosiowe (4D i 5D), umożliwiające dodatkowe obroty i pochylenia stołu lub wrzeciona.
- Frezowanie 3-osiowe: podstawa dla większości zadań, takich jak obróbka płaskich powierzchni, otworów czy kieszeni. Programowanie jest stosunkowo proste, a ryzyko błędów mniejsze.
- Frezowanie 4D i 5D: umożliwia dostęp do detalu z różnych kątów bez konieczności przekładania przedmiotu. Sprawdzi się w produkcji złożonych kształtów (np. form wtryskowych) i elementów o skomplikowanej geometrii. Programowanie wymaga jednak znacznie większej wiedzy – zarówno w zakresie obsługi oprogramowania CAM, jak i kontroli kolizji.
Wyzwania i najczęstsze błędy
- Kolizje narzędzia z uchwytami: przy wieloosiowej obróbce ścieżki narzędzia są bardziej złożone, co zwiększa ryzyko uderzenia w stół, mocowania czy inne elementy maszyny.
- Nieoptymalne parametry skrawania: brak doświadczenia w obróbce wieloosiowej często skutkuje nieodpowiednim doborem posuwów i prędkości obrotowych.
- Złożoność symulacji: im więcej osi, tym trudniej prawidłowo zasymulować ruchy w wirtualnym środowisku. Nawet niewielki błąd konfiguracyjny może skutkować kosztownym uszkodzeniem narzędzia lub detalu.
Programowanie tokarek CNC
Cykl toczenia, obróbki wzdłużnej, poprzecznej
Tokarki CNC są przeznaczone do obróbki elementów o kształtach obrotowych – wałków, tulei, gwintów. Programowanie zwykle obejmuje zdefiniowanie cyklu toczenia (np. G71, G72 w G-code), a także parametrów obróbki wzdłużnej, poprzecznej czy wykańczającej.
- Toczenie wzdłużne: zbieranie materiału wzdłuż osi detalu.
- Toczenie poprzeczne: tworzenie rowków, czół czy zaprasowań poprzecznie do osi.
- Gwintowanie: zaawansowany etap wymagający synchronizacji obrotów wrzeciona i posuwu.
Automatyzacja załadunku (roboty, podajniki)
Nowoczesne tokarki CNC coraz częściej współpracują z robotami lub podajnikami prętów, co:
- Przyspiesza produkcję – brak przestojów związanych z ręczną obsługą materiału.
- Zwiększa bezpieczeństwo – operatorzy nie muszą ingerować w przestrzeń roboczą maszyny.
- Umożliwia ciągłą pracę – maszyna może działać automatycznie, nawet w trybie bezobsługowym (tzw. „lights out manufacturing”).
Centra obróbcze (Mill-Turn i wielozadaniowe)
Połączenie frezowania i toczenia w jednej maszynie
Centra obróbcze Mill-Turn to urządzenia hybrydowe, które łączą funkcje frezarki i tokarki. Umożliwiają kompleksową obróbkę detalu w jednym cyklu – bez konieczności przenoszenia go między różnymi maszynami.
- Obróbka wielozadaniowa: pozwala na toczenie zewnętrzne, wewnętrzne, frezowanie otworów, kanałów, kieszeni czy form z zachowaniem dużej dokładności.
- Eliminacja błędów pozycjonowania: detalu nie trzeba przechwytywać i ustawiać na innej maszynie, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z mocowaniem.
Jak programowanie takich urządzeń wpływa na efektywność produkcji?
- Mniejsza liczba ustawień i przezbrojeń: dzięki zintegrowanym funkcjom frezowania i toczenia proces technologiczny jest krótszy i mniej narażony na pomyłki.
- Wyższa wydajność: jeden operator może obsługiwać nawet kilka maszyn wielozadaniowych, a czas obróbki spada dzięki równoległemu wykonywaniu kilku operacji.
- Lepsza jakość i powtarzalność: brak konieczności manualnej obróbki międzyoperacyjnej oznacza mniejsze ryzyko błędów i wyższe standardy jakości.
W efekcie umiejętność programowania frezarek, tokarek oraz centrów obróbczych Mill-Turn staje się kluczowa dla firm, które chcą pozostać konkurencyjne na rynku. Nowoczesny park maszynowy wymaga nie tylko znajomości G-code’u, ale też biegłości w obsłudze zaawansowanych systemów CAM, planowaniu procesów i integracji z robotami czy podajnikami. Właśnie ta wszechstronność decyduje o przewadze w erze pełnej automatyzacji przemysłu.

Automatyzacja i nowe technologie w programowaniu CNC
Systemy adaptacyjne i AI
Wraz z rozwojem sztucznej inteligencji, programowanie CNC staje się coraz bardziej automatyczne i „inteligentne”. Systemy adaptacyjne potrafią w czasie rzeczywistym dostosowywać parametry skrawania, bazując na danych z czujników (temperatura, drgania, obciążenie wrzeciona).
- Optymalizacja ścieżek narzędzi: Algorytmy AI analizują geometrię detalu oraz charakterystykę materiału, by wybrać najbardziej efektywny przebieg ruchu. W efekcie obróbka jest szybsza i bardziej precyzyjna.
- Przewidywanie zużycia: Dzięki stałemu monitoringowi sił i temperatur można prognozować zużycie narzędzi, co minimalizuje ryzyko nagłych awarii oraz pozwala racjonalnie planować wymianę frezów czy płytek skrawających.
- Diagnoza awarii: System potrafi wykryć nieprawidłowe drgania lub obciążenia i zasygnalizować konieczność konserwacji jeszcze zanim dojdzie do poważnej usterki.
Wszystkie te usprawnienia przekładają się na obniżenie kosztów produkcji (mniej przestojów, kontrolowane zużycie narzędzi) oraz wydłużenie żywotności maszyn, co dla wielu przedsiębiorstw jest kluczowe w długofalowej strategii rozwoju.
Integracja z IoT (Internet of Things)
Nowoczesne maszyny CNC coraz częściej wyposażane są w liczne czujniki i interfejsy komunikacyjne, co umożliwia monitorowanie w czasie rzeczywistym stanu pracy i parametrów obróbki. W koncepcji Przemysłu 4.0 (i dalej 5.0) każda maszyna jest elementem sieci, która gromadzi i przetwarza dane w centralnej bazie.
- Monitorowanie parametrów pracy: Dzięki IoT operatorzy i inżynierowie mogą obserwować temperaturę, wibracje czy zużycie narzędzi zdalnie. To pozwala na szybszą reakcję w razie nieprawidłowości.
- Zdalne zarządzanie produkcją i konserwacją: Zamiast fizycznie podchodzić do każdej maszyny, można w czasie rzeczywistym zmieniać ustawienia, ustalać harmonogram wymiany narzędzi czy modyfikować program. Wspiera to ciągłość produkcji i zmniejsza ryzyko przestojów.
Ta integracja ułatwia też analizę Big Data w przemyśle – zebranie tysięcy punktów pomiarowych dziennie daje nowe możliwości optymalizacji i przewidywania trendów zużycia czy jakości.
Chmura obliczeniowa i cyfrowe bliźniaki (digital twins)
Kolejnym istotnym krokiem w automatyzacji programowania CNC jest przeniesienie obliczeń do chmury obliczeniowej. Dzięki temu nawet mniejsze firmy mogą korzystać z zaawansowanego oprogramowania bez konieczności inwestowania w rozbudowaną infrastrukturę IT.
- Symulacje całego procesu obróbki wirtualnie: Cyfrowe bliźniaki (digital twins) to wierne modele maszyn, procesów i produktów w środowisku 3D. Pozwalają na przetestowanie nowych strategii obróbki czy zmian konstrukcyjnych bez ryzyka fizycznych kolizji czy strat materiałowych.
- Szybsze testy i minimalizacja błędów: Wirtualne uruchamianie maszyn CNC umożliwia wykrycie potencjalnych problemów (np. kolizji, zbyt długich czasów cyklu) już na etapie projektowania. Skraca to czas wdrożenia produktu na rynek i podnosi jakość finalnych wyrobów.
W rezultacie firmy, które inwestują w AI, IoT oraz cyfrowe bliźniaki, zyskują istotną przewagę konkurencyjną. Mogą w pełni wykorzystać potencjał programowania CNC, prowadząc produkcję w sposób bardziej elastyczny, efektywny i odporny na nieprzewidziane zdarzenia.
Najczęstsze błędy w programowaniu maszyn CNC i jak je wyeliminować
Błędy w G-code i parametrach
Jednym z najbardziej typowych źródeł problemów w programowaniu CNC są błędy w samym kodzie sterującym (G-code) i niewłaściwe wartości parametrów obróbki. Do najczęstszych sytuacji należą:
- Kolizje: Złe ustalenie trajektorii narzędzia czy punktu zerowego może spowodować zderzenie frezu ze stołem, imadłem lub samym detalem.
- Niewłaściwe ustawienie punktu zerowego (offset): Jeśli początkowe wartości dla osi X, Y lub Z są błędne, maszyna rozpoczyna obróbkę w złym miejscu, co niemal gwarantuje wadliwą produkcję.
- Złe prędkości i posuwy: Zbyt duże obroty mogą prowadzić do przegrzewania narzędzi, zaś zbyt małe – do nieefektywnej obróbki i strat czasu.
Aby uniknąć tych błędów, warto korzystać z wbudowanych w systemy CAM funkcji weryfikacyjnych (tzw. verification lub simulation). Oprogramowanie potrafi wyłapać sprzeczności w kodzie, zasymulować kolizje i zasugerować poprawki jeszcze przed uruchomieniem maszyny. Dzięki temu można zaoszczędzić zarówno czas, jak i koszty ewentualnych napraw.

Kontrola i symulacja
Prewencyjne sprawdzanie kodu w środowisku symulacyjnym to jeden z najlepszych sposobów zapobiegania awariom i błędom jakościowym. W praktyce sprowadza się to do wizualizacji ruchów narzędzia w wirtualnym modelu maszyny, uwzględniając mocowania, stoły obrotowe i same detale.
Przykłady oprogramowania do symulacji:
- Vericut: specjalizuje się w wykrywaniu kolizji i analizie G-code w zaawansowanych procesach obróbki wieloosiowej.
- NC-Checker: narzędzie sprawdzające poprawność kodu NC pod kątem błędów składniowych i ewentualnych przekroczeń zakresu osi.
- Autodesk Fusion 360 / Mastercam / SolidCAM: posiadają wbudowane moduły symulacji CAM, które wyświetlają na ekranie ścieżki narzędzi, wykrywając potencjalne zderzenia i ograniczenia osi.
Takie rozwiązania pozwalają również ocenić czas obróbki i wykryć nieoptymalne ścieżki, co dodatkowo przekłada się na lepszą wydajność i mniejsze zużycie narzędzi.
Wpływ technologii AI na redukcję błędów
W ostatnich latach coraz większą rolę w ograniczaniu pomyłek odgrywa sztuczna inteligencja. Rozwiązania AI w programowaniu CNC obejmują:
- Automatyczne podpowiedzi i korekty: Algorytmy „uczą się” na bazie poprzednich projektów i danych z maszyn, by w czasie rzeczywistym zasugerować bardziej optymalne parametry obróbki lub strategię frezowania/toczenia.
- Uczenie maszynowe w analizie danych produkcyjnych: Systemy analizują dane z czujników (wibracje, temperatura, siła skrawania), a następnie wychwytują wczesne objawy zużycia narzędzi czy nieprawidłowości w pracy wrzeciona. Operatorzy otrzymują wtedy alerty lub rekomendacje dotyczące zmiany ustawień, co pozwala uniknąć droższych napraw i przestojów.
W efekcie połączenie weryfikacji w systemach CAM z narzędziami sztucznej inteligencji przynosi znaczną redukcję błędów i usprawnia cały proces produkcji. Firmy, które świadomie inwestują w te technologie, zyskują przewagę konkurencyjną, zmniejszając ilość odpadów, obniżając koszty i podnosząc jakość finalnych wyrobów.
FAQ – najczęstsze pytania o programowaniu CNC

Jak zacząć przygodę z programowaniem CNC?
Pierwszym krokiem jest zrozumienie podstaw sterowania maszyn numerycznych – warto zacząć od nauki G-code, czyli zestawu poleceń opisujących ruchy narzędzi. Dodatkowo pomocne mogą być:
- Darmowe kursy online – wiele platform e-learningowych oferuje podstawy G-code i CAM.
- Ćwiczenia praktyczne – jeśli masz dostęp do symulatorów CAM/CNC, testuj różne ścieżki i sprawdzaj wyniki.
- Literatura i fora branżowe – można tam znaleźć wskazówki doświadczonych programistów, którzy chętnie dzielą się wiedzą.
Czy trudno opanować G-code samodzielnie?
Samodzielne opanowanie G-code nie jest niemożliwe, ale wymaga systematyczności i uwagi na szczegóły. Każdy błąd może skutkować kolizją lub niewłaściwą obróbką, dlatego:
- Praktyka czyni mistrza – najlepiej uczyć się, analizując prosty kod i stopniowo przechodząc do bardziej zaawansowanych poleceń.
- Symulatory G-code – pozwalają przetestować linijki kodu bez ryzyka uszkodzenia maszyny czy narzędzi.
- Wsparcie społeczności – na forach i grupach dyskusyjnych znajdziesz odpowiedzi na większość pytań, które pojawią się w trakcie nauki.
Jakie oprogramowanie CAM jest najpopularniejsze?
Na rynku funkcjonuje wiele systemów CAM, a wybór zależy głównie od potrzeb produkcyjnych i budżetu firmy. Do popularnych rozwiązań zalicza się:
- Mastercam – uznany za uniwersalne narzędzie do frezowania, toczenia i obróbki wieloosiowej.
- Autodesk Fusion 360 – łączy funkcjonalność CAD/CAM/CAE w jednym środowisku chmurowym, co ułatwia współpracę zespołów.
- SolidCAM – integruje się bezpośrednio z SolidWorks, ceniony za moduły iMachining, usprawniające frezowanie.
- EdgeCAM, HyperMill, TopSolid – także często wykorzystywane w branży, zwłaszcza przy skomplikowanych formach i wieloosiowych operacjach.
Wybór oprogramowania zależy od rodzaju obrabianych materiałów, poziomu skomplikowania geometrii oraz możliwości finansowych i technicznych firmy.
Ile kosztuje wdrożenie AI w programowaniu CNC?
Koszty wdrożenia rozwiązań opartych na sztucznej inteligencji są zróżnicowane i zależą od:
- Skali automatyzacji – czy AI ma jedynie optymalizować parametry skrawania, czy obejmuje też monitorowanie całej linii produkcyjnej.
- Rodzaju maszyn i czujników – im starszy park maszynowy, tym więcej środków trzeba przeznaczyć na modernizację sprzętu i zakup dodatkowych sensorów.
- Oprogramowania i integracji – licencje na zaawansowane moduły AI oraz koszty zatrudnienia specjalistów do integracji systemów z istniejącymi rozwiązaniami IT.
Często jednak inwestycja szybko się zwraca dzięki wyższej wydajności, mniejszej liczbie awarii i lepszemu wykorzystaniu zasobów.
Podsumowanie
Programowanie CNC stało się kluczem do efektywnej i nowoczesnej produkcji – zarówno w aspekcie manualnego tworzenia G-code’u, jak i zaawansowanych systemów CAM czy automatyzacji opartej na sztucznej inteligencji. Niezależnie od tego, czy pracujesz z frezarkami, tokarkami czy wielozadaniowymi centrami obróbczymi, znajomość podstaw kodu i umiejętność wdrażania nowych technologii decydują o jakości i wydajności wytwarzanych elementów. W roku 2025 i kolejnych latach znaczenie tych kompetencji będzie tylko rosło wraz z rozwojem Przemysłu 5.0, gdzie personalizacja, roboty współpracujące i inteligentne analizy danych będą normą.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o konkretnych aspektach obróbki, koniecznie zajrzyj do naszych innych artykułów:
- Frezowanie CNC aluminium – poznaj tajniki skrawania miękkich metali z zachowaniem najwyższej precyzji,
- Toczenie wzdłużne i poprzeczne – dowiedz się, jak programować tokarki CNC dla detali o różnych kształtach i zastosowaniach,
- Technologie obróbki metali – przeczytaj o nowoczesnych rozwiązaniach, które rewolucjonizują sektor produkcji metalowej.
Masz pytania związane z programowaniem CNC albo chcesz podzielić się własnymi doświadczeniami? Napisz w komentarzu! Chętnie poznamy Twoje spostrzeżenia i porozmawiamy o praktycznych aspektach wdrażania nowych technologii w przemyśle.